மனம்

வண்ணங்கள் பலகொண்டாய் ,
வானவில் படைத்தாய்,
சிறகுகள் படைத்தாய்,
கனவுகள் தந்தாய்,
எத்தனையோ கொடுத்தும்,
எதுவும் போதாதென்ற
மனத்தை
எதற்கு தந்தாய் ?

மாற்றம்

ஏனோ நானும் மாறினேன் …

எண்ணற்ற ஆர்ப்பாட்டங்கள்
என்னைச் சுற்றி நிகழ ,
ஏனோ நானும் மாறினேன்
நித்தம் புதுமை காணும் மனிதனாய் ,
சிந்தனைகளைத் தொலைத்து
புன்னகையில் புதைந்தவனாய் ….
ஆனால்
மெல்ல விடைபெறும் கணங்களில் ,
என் உள்ளத் தனிமை உருத்திட ….
ஆழக்கடலின் அமைதியில் ஒருவனாய்,
நீலவானில் வெண்மையில் ஒருதுளியாய் ,
கதிரவனில்லா காரிருளில் ஒருபகுதியாய்,
எல்லையில்லா என் பயணத்தைத் தொடர்கிறேன்
மீண்டும் தனியாய் ….
நடை பழகும் குழந்தையாய் …